Η παγκόσμια θερμοκρασία και το κρασί




H αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας τα τελευταία χρόνια μπορεί να καταστρέφει το περιβάλλον αλλά βελτιώνει τη γεύση και την υφή των σταφυλιών. Οι καύσωνες κάνουν καλό στα κρασιά! Eνθουσιασμένοι οι παραγωγοί από τη θεαματική βελτίωση της ποιότητας ERIC ASIMOV . H αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας καταστρέφει το περιβάλλον και δυσκολεύει τη ζωή εκατομμυρίων ατόμων. Υπάρχει όμως και μία κατηγορία ανθρώπων που σκουπίζει τον ιδρώτα και τρίβει τα χέρια με ένα χαμόγελο ικανοποίησης. H ζέστη και οι κλιματικές μεταβολές έχουν βελτιώσει τη ζωή των παραγωγών κρασιού και των κρασιών τους, ιδίως σε περιοχές παραδοσιακά δροσερές. Οι παραγωγοί ίσως αναγκαστούν να αλλάξουν παραδοσιακές μεθόδους και τεχνικές για να προσαρμοστούν στα τερτίπια του καιρού, αφού εξαιτίας της ζέστης τα κρασιά μπορεί να είναι υπέροχα, αλλά είναι διαφορε- τικά«Από το 1988 μέχρι σήμερα, κάθε χρόνος είναι και πιο ζεστός, με αποτέλεσμα τα αμπέλια και τα κρασιά να γίνονται ολοένα και καλύτερα», λέει ο Γιόχανς Σέλμπαχ από το Ζέλτινγκεν της Γερμανίας, όπου η οικογένειά του παράγει κρασί από τον 17ο αιώνα. Στα μέρη όπου πριν οι παραγωγοί προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να ζεστάνουν τα σταφύλια τους για να απελευθερώσουν τη γλυκιά γεύση στο εσωτερικό τους και να πετύχουν την ωρίμανσή τους, η ζέστη της τελευταίας δεκαετίας έχει κάνει τη διαδικασία ευκολότερη. Καλύ- τερα κάθε χρόνο. Στη Γερμανία, κάθε χρονιά μετά το '88 είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Το Πιεμόντε στη Βορειοδυτική Ιταλία απήλαυσε σπουδαίες χρονιές από το '95 μέχρι το 2001. Στο Όρεγκον, η άνοδος της ποιότητας ξεκίνησε το '98. Στη γαλλική Καμπανία, καλές σοδειές ανακηρύχ- θηκαν εννέα φορές από το '90 μέχρι το '99, ενώ μόλις έξι στη δεκαετία του '80 και τέσσερις στη δεκαετία του '70. Και ενώ οι επιστήμονες και οι πολιτικοί διαφωνούν συνέχεια για τα αίτια της ζέστης, η θέρμανση της ατμόσφαιρας είναι αδιαμφισβή- τητο γεγονός. Οι θερμοκρασίες σε όλο τον πλανήτη έχουν ανέβει κατά μέσον όρο μισό βαθμό Κελσίου από το 1900. Μπορεί να μην ακούγεται πολύ, αλλά το ανησυχητικό είναι η αύξηση σε ορισμένα μέρη της Γης. Στην Αλάσκα, για παράδειγμα, μιλάμε για άνοδο τεσσάρων βαθμών. Στα υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, η άνοδος είναι μεγαλύτερη. Και όλοι προβληματίζονται για το μέλλον. Οι παραγωγοί κρασιού,όμως, δεν έχουν τέτοιες ανησυχίες. Και πώς να έχουν άλλωστε, όταν βλέπουν τη θεαματική βελτίωση της ποιότητας των κρασιών τους. Στους λόφους του Πιεμόντε, η ηλιοφάνεια των τελευταίων οκτώ χρόνων είναι πρωτόγνωρη. «Από το '96 και μετά, η άνοι- ξη ξεκινάει 20 ημέρες νωρίτερα», εξηγεί ο Οντζελο Γκάχα, ένας από τους τοπ παραγωγούς. «Ξεκινήσαμε τον τρύγο στο τέλος Σεπτεμβρίου και όχι του Οκτωβρίου όπως κάναμε στις δεκαετίες του '70 και του '80. H επιρροή του κλίματος και του φωτός είναι διαφορετική, κι έτσι μας φαίνεται πως έχουμε κατορθώσει τώρα μία γεύση που δεν υπήρχε στο παρελθόν». Βέβαια, ο καιρός αλλάζει και υπάρχουν και οι περιπτώσεις που το χαλάζι καταστρέφει τις σοδειές, όπως έγινε πέρυσι το καλοκαίρι σε περιοχή της Ιταλίας. «Το κλίμα είναι αυτό που περιμένεις, ο καιρός είναι αυτό που συμβαίνει τελικά», λέει ο Ρόμπερτ Πίνκους, επιστήμονας στο Κέντρο Κλιματικών Προγνώσεων στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. «Είναι θέμα στατιστικής, οι παραγωγοί είναι συνηθισμένοι στις αλλαγές του καιρού. Κανείς δεν είναι συνηθισμένος στις κλιματικές αλλαγές». Ο ίδιος έχει ασχοληθεί πολύ με το κρασί και προειδοποιεί ότι εκεί όπου η παραγωγή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κλίμα, υπάρχει κίνδυνος για το μέλλον. «Στη Γερμανία και την Αυστρία, ποικιλίες που βασίζονται σε δροσερό κλίμα μπορεί να αντιμετω- πίσουν μεγάλες δυσκολίες». Και προσθέτει ότι οι παραγωγοί ίσως αναγκαστούν να αλλάξουν παραδοσιακές μεθόδους και τεχνικές για να προσαρμοστούν στα τερτίπια του καιρού. «Εξαιτίας της ζέστης, τα κρασιά μπορεί να είναι υπέροχα, αλλά είναι διαφορετικά». Όπως συμβαίνει στο Όρεγκον, όπου η γεύση και η υφή των σταφυλιών έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια και μαζί τους και τα κρασιά. Υπέρ του ούζου ο εισαγγελέας Ευρω-δικαστηρίου H φορολογία που εφαρμόζει η Ελλάδα στο ούζο είναι συμβατή προς την κοινοτική νομοθεσία περί ελεύθερου ανταγωνισμού, υποστήριξε ο γενικός εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Αντόνιο Τιτσάνο, κατά την εξέταση προσφυγής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εναντίον της χώρα μας. Το θέμα ετέθη όταν μετά από καταγγελίες ευρωπαίων παραγωγών ότι η Ελλάδα εφαρμόζει μειωμένο φόρο στο ούζο σε σχέση με άλλα αλκοολούχα ποτά όπως το τζιν, τη βότκα, το ουίσκι και το ρούμι. Στην προσφυγή της η Επιτροπή, με την υποστήριξη της Μεγάλης Βρετανίας που στηρίζει τα συμφέροντα των παραγωγών της, θεωρεί ότι όλα τα παραπάνω προϊόντα είναι παρεμφερή καθώς εμφανίζουν την ίδια περιεκτικότητα σε αλκοόλ και απαντούν στις ίδιες ανάγκες των καταναλωτών. Η Επιτροπή εκτιμά ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλλει μειωμένο φόρο στο ούζο. Σύμφωνα όμως με το γενικό εισαγγελέα, η Επιτροπή δεν κατάφερε να αποδείξει ότι το ούζο είναι παρεμφερές με άλλα αλκοολούχα ποτά και τονίζει ότι η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να διατηρήσει το φορολογικό καθεστώς που επιβάλλεται στο εθνικό μας ποτό. Ο κ. Τιτσάνο ζητεί από το Δικαστήριο να απορρίψει την προσφυγή της Επιτροπής. Θεωρεί ότι το ούζο παρασκευάζεται σε ιδιαίτερες συνθήκες από γλυκάνισο που το καθιστούν ξεχωριστό προϊόν, ενώ απευθύνεται κυρίως σε άτομα ηλικίας άνω των 45 ετών που το καταναλώνουν σε ταβέρνες και ουζερί όταν, όπως υποστηρίζει, το ουίσκι καταναλώνεται κατ΄ ουσία από άτομα ηλικίας 18-44 ετών σε μπαρ και ντίσκο. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι τα συμπεράσματα του γενικού εισαγγελέα δεν προδικάζουν την τελική απόφαση των δικαστών του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Όμως, τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι για οκτώ στις δέκα περιπτώσεις η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου συμφωνεί με την πρόταση του εισαγγελέα. Επιμέλεια:Δημ Κανούλας